Hoe bonen buiten te kweken

De bonen hebben geen zorgvuldig onderhoud nodig en zijn zeer goed bestand tegen insectenplagen en infectieziekten. Elke 4-5 dagen water geven in een droog klimaat, wordt topdressing 2-3 keer per seizoen aangebracht. Een ontwikkeld wortelstelsel zorgt ervoor dat onkruid zich niet kan ontwikkelen en knobbelbacteriën verrijken de bodem met stikstof. Voor het planten van een gewas is het alleen belangrijk om de zaden voor te bereiden en de grond los te maken. Lees verder voor meer informatie over het buiten kweken en verzorgen van bonen.

Hoe bonen buiten als zaden te planten

Hoe bonen buiten te kweken

Bonen planten in de tuin lost verschillende problemen tegelijkertijd op:

  • verrijkt de bodem met stikstof;
  • maakt de grond los;
  • voorkomt de groei van onkruid en het uitspoelen van de bovenste lagen van de grond door regen;
  • zorgt voor een rijke oogst van calorierijke bonen.

Om deze doelen te bereiken, bereid je zaden voor en een plek om te planten peulvrucht, rekening houden met de fijne kneepjes van de landbouwtechnologie.

Thuis zaden voorbereiden

Het wordt aanbevolen om elk zaadje handmatig te inspecteren op beschadiging en vervorming. Om de bonen te laten ontkiemen, heb je 2 in water gedrenkte doeken nodig. Op de eerste wordt het zaad gelijkmatig verdeeld, de tweede wordt van bovenaf bedekt.

Aandacht! De stof moet licht vochtig zijn. Neem in geen geval natte vodden waaruit u veel water kunt persen. Overmatig vocht zorgt ervoor dat zaden gaan rotten.

Een alternatieve manier van ontkiemen is om het zaadje 5-6 uur in een bak met water te zetten of 4 uur in een groeistimulator.

Vruchtbaar land voor het verbouwen van bonen

Om bonen te verbouwen is een licht zure, neutrale of alkalische grond vereist. Planten kunnen zelfs op arme grond overleven, maar in dit geval krijgt de zomerbewoner een magere oogst. Het wortelsysteem van bonen bevat stikstof-afgevende knobbelbacteriën. Deze laatste verrijkt de bodem door de groei en ontwikkeling van planten te stimuleren.

Het wordt niet aanbevolen om zaden te planten in koude of drassige grond - het risico bestaat dat het zaad gaat rotten. Voordat u peulvruchten plant in september of oktober, moet u de grond opgraven.

De zuurgraad in de bodem wordt geregeld met kalk. Voordat u bonen plant, is het raadzaam om niet alleen de arme grond los te maken, maar ook om er organische mest of houtas aan toe te voegen. Als de plant is gepland om in een droge regio te worden gekweekt, krijgen de zaailingen water, maar niet te overvloedig.

Hoe bonen te planten

Hoe bonen buiten te kweken

Zaden worden begin november geplant. Inwoners van de noordelijke streken, waar de vorst eerder komt, wordt geadviseerd om vorstbestendige rassen te kiezen.

Deze omvatten:

  • Windsor;
  • Amber;
  • Russische zwarte bonen.

Afhankelijk van de variëteit en hoogte van de volwassen plant, is het plantschema anders. Dwergbonen worden geplant met behulp van de 20x20 cm-technologie.Voor grotere planten is een ander schema voorzien - de cultuur wordt dichterbij geplant, op een afstand van 10 cm van elkaar. Tussen de rijen wordt een afstand van 40 cm aangehouden, de plantdiepte is maximaal 7 cm.

Referentie! Als het klimaat in de regio koud en regenachtig is, is het beter om peulvruchten niet direct in de volle grond te planten, maar om zaailingen in een kas te kweken. In dit geval wordt het zaad eind december in kleine potten verdeeld. De volwassen zaailingen worden in maart overgeplant naar de tuin.

Bij het planten van zaden in de volle grond is bemesten niet nodig. De knobbelbacteriën en voedingsstoffen die na de precursorkweek in het substraat achterblijven, voorzien de bonen van alles wat ze nodig hebben voor een normale groei. Als het planten in het voorjaar wordt uitgevoerd, wordt de grond 2 weken voor het begin van het werk verrijkt met minerale meststoffen in een verhouding van 70-90 g per 1 m².

Bonen kweken en verzorgen

Hoe bonen buiten te kweken

Om een ​​rijke oogst te laten groeien, is het raadzaam om vertrouwd te raken met de basisregels voor het planten van peulvruchten:

  1. Planten verdragen geen overtollig vocht in de grond en gaan snel dood door rot van het wortelsysteem. In regio's met een regenachtig klimaat wordt het probleem opgelost door een speciaal bed te creëren. Het is gemaakt van zandgrond waarin geen vocht blijft hangen.
  2. Het gebied waar de bonen groeien, moet voorzien zijn van een afvoersysteem.
  3. Bij het verbouwen van bonen worden de regels voor vruchtwisseling in acht genomen. Gebieden waar aardappelen, kool, komkommers, tomaten groeien, zijn geschikt.

Water geven

Bonen zijn een droogtetolerant gewas dat niet overvloedig en regelmatig water nodig heeft. De grond wordt bevochtigd tijdens de bloeiperiode en de vorming van de eierstok, omdat op dit moment het gebrek aan vocht de kwaliteit en het volume van het gewas kan verminderen.

Als het tijdens het groeiseizoen lange tijd niet heeft geregend, krijgen de planten 10 liter water per 1 m², maar niet meer dan 2 keer per week.

Belangrijk! Een teveel aan vocht zal niet alleen leiden tot verval van het wortelstelsel, maar ook tot actieve groei van groene massa. In dit geval bloeien de planten niet.

Losmaken en wieden

Het losmaken en wieden van de grond wordt indien nodig uitgevoerd. Een sterk vertakt wortelstelsel voorkomt dat onkruid kiemt. Als er onkruid verschijnt, verwijder het dan met de hand. Ga bij het losmaken met een hark voorzichtig te werk om de wortels niet te beschadigen. Ze bevinden zich op een geringe diepte.

Garter schiet

Een kousenband is alleen nodig voor grote variëteiten; dwergbonen hebben het niet nodig. Houten haringen worden gebruikt als ondersteuning. De rechtopstaande, vertakte stengels van de plant bereiken een lengte van meer dan 1 m. Elke plant is gebonden aan een aparte steun van minimaal 100 cm hoog of aan een touw dat tussen de pennen is gespannen.

Topdressing en meststoffen

Voordat zaden worden geplant, wordt organische mest toegepast: bladverliezende humus, compost, houtas. Het wordt aanbevolen om peulvruchten 2-3 keer per seizoen te voeren:

  • voor het planten in de grond (optioneel);
  • tijdens het groeiseizoen;
  • bij het vormen van de eierstok.

Het gebruik van grote hoeveelheden stikstofhoudende meststoffen is verboden. Dit leidt tot een verminderde opbrengst of tot afsterven van planten. Het wordt aanbevolen om meststoffen toe te passen die mineralen bevatten, zoals kalium of fosfor.

Ongediertebestrijding

Het peulvruchtgewas is zeer resistent tegen ziekten en plagen. Knobbeltjesbacteriën op het wortelsysteem van planten geven een specifieke geur af die de meeste insecten afstoot, maar er zijn soorten die het negeren en de cultuur aanvallen. Deze omvatten:

  1. Zwarte bonenbladluis. Insecten vallen in de zomer jonge planten aan. De kolonie bevindt zich voornamelijk aan de bovenkant van de bonen, wat leidt tot vervorming, kromming van de stengel. Knijp tijdens het groeiseizoen bij planten met een hoogte van 15 cm in de toppen om bladluizen te voorkomen. Gebruik als preventieve maatregel "Fitoverm", "Karbofos".
  2. Knobbelkever. Kleine grijze kevers vernietigen de hele plant. Ongedierte-larven voeden zich met wortelknolletjes. Volwassenen eten gebladerte, waardoor de immuniteit afneemt en de fotosynthese van planten vertraagt. Het sterft na verloop van tijd. Als er een snuitkever wordt gevonden, worden de bonen behandeld met een oplossing van stof in een verhouding van 10 g per 1 m².
  3. Sprout vliegen. Volwassenen leggen hun eieren in de bovengrond onder de bonen. Na het uitkomen beginnen de larven actief het wortelsysteem van de plant te eten. Om ongedierte te voorkomen, is het nodig om regelmatig onkruid te verwijderen en de grond los te maken.De larven verstoppen zich in organisch afval en sterven snel aan het oppervlak.
  4. Bean weevil. Het insect schaadt peulvruchten tijdens de bloeiperiode, wanneer de eierstok wordt gevormd. De caryopsis legt eieren op jonge scheuten. Na een paar dagen eten de uitgekomen larven de zaden op, waardoor de kwaliteit en het volume van het gewas afneemt. Larven kunnen overwinteren in zaden die bedoeld zijn voor het planten in de lente. Om verdere infectie te voorkomen, worden zaden van planten die worden aangevallen door snuitkevers, vooraf geweekt in een zoutoplossing.

Onder ongunstige groeiomstandigheden ontwikkelen zich de volgende ziekten:

  1. Blackleg... Op de wortelhals vormt zich een donkere vlek. Pathogene bacteriën gebruiken voedingsstoffen uit het sap van de plant, waardoor de verbinding tussen de bovengrondse en worteldelen van het gewas wordt verstoord. Als gevolg hiervan sterven de bonen snel. Infectie vindt plaats via de grond. Als een plant wordt gevonden die is aangetast door een zwarte poot, wordt deze uit de tuin verwijderd en verbrand. De grond wordt behandeld met chemicaliën.
  2. Chocolade plekje. Er verschijnen donkerbruine formaties op de bladeren en stengel van de bonen. Het aangetaste blad wordt verwijderd om de verspreiding van ziekten door de plant te voorkomen. Er is geen chemische of biologische behandeling vereist.

Naast insecten en infectieziekten brengen kraaien en torens aanzienlijke schade toe aan peulvruchten. Vogels plukken jonge planten samen met wortels. Gebruik ter bescherming een ademend afdekmateriaal (spingebonden, lutrasil, agrospan).

Groeiende regels en geheimen

Hoe bonen buiten te kweken

Er zijn de volgende regels en subtiliteiten van landbouwtechnologie bij het kweken van peulvruchten:

  1. Het is belangrijk om de planten tijdens de bloeiperiode te knijpen en de toppen van de hoofdstengels te verwijderen. Dit is niet alleen nodig om de aanval van bonenbladluizen te voorkomen, maar ook om het groeiseizoen te verkorten.
  2. Om een ​​grote oogst te garanderen, worden bestuivende insecten naar de site aangetrokken. Hiervoor worden planten besproeid met suikersiroop: 1 eetl. l. suiker wordt opgelost in 1 liter water.
  3. Peulvruchten dragen meerdere keren per seizoen vrucht. Daarom worden zaden in 2-3 fasen geplant: in de late lente, vroege en midden zomer. Deze praktijk is alleen geschikt voor vroegrijpe rassen.
  4. Water geven bij droog weer wordt elke 4-5 dagen uitgevoerd. Na elke bevochtiging wordt de grond losgemaakt en wordt onkruid verwijderd. Met het secundaire onkruid worden de struiken gepoft. Het wordt gestopt wanneer de bladeren de afstand tussen de rijen bedekken en de planten 45-60 cm hoog worden.
  5. Om ongedierte te bestrijden worden witte mosterd of roodgloeiende pepers tussen de rijen bonen geplant.

Kan ik bonen met aardappelen planten?

Het is mogelijk om bonen te planten met aardappelstruiken - de planten gaan een symbiose aan en stoten insectenplagen af: de coloradokever, de snuitkever en de spruitvlieg. Knobbeltjesbacteriën verrijken de bodem met stikstof en aardappelbladeren beschermen de bonen tegen wind en vorst.

Hoe aardappelen en bonen in één gat te kweken en waarom dit te doen

Als je deze gewassen op hetzelfde bed kweekt, dan:

  1. De opbrengst van peulvruchten neemt toe zowel in het stadium van melkrijpheid als in volwassen, donkere peulen.
  2. De symbiose van planten verhoogt hun bescherming tegen ongedierte. De bonen beschermen tegen draadworm en coloradokever.
  3. Aardappelen putten de grond niet uit door knobbelbacteriën in peulvruchten. Het wortelstelsel van de laatste laat geen onkruid groeien.

Het wordt niet aanbevolen om beide planten in hetzelfde gat te laten groeien. De lange bonenstelen zullen na verloop van tijd schaduw geven aan de aardappelen en de meeste voedingsstoffen uit de struiken halen. Het resultaat is een rijke oogst aan bonen en schaarse aardappelknollen.

De beste optie is om peulvruchten en aardappelen in één bed of in één rij te planten. In dit geval worden de bonen tussen de aardappelen geplaatst. Hun aantal bonen in de tuin zou 2-3 keer minder moeten zijn dan bij aardappelen, omdat ze meer voedingsstoffen uit de grond opnemen.

Bij het gebruik van vroegrijpe aardappelrassen worden peulvruchten als compactor gezaaid na het opkomen van groentezaailingen. Terwijl de aardappelstruiken zich ontwikkelen, vormt zich het blad. Na het oogsten van de knollen beginnen de peulen uit te harden. Door deze praktijk kunnen beide gewassen worden geoogst.

Het is interessant:

Edamame-bonen - oorsprong, voordelen en kenmerken

Soorten en variëteiten bonen: paard (tuin), decoratieve, grootvruchtige groenten, veevoeder

Groene mungbonen - wat ze zijn en hoe ze nuttig zijn

Oogsten

Peulvruchten leveren overvloedige gewassen op. Het wordt tot 3 keer per seizoen geoogst.

Rijpingstermijnen

De eerste oogst begint in de zomer. Groene bonen zijn essentieel voor verse consumptie. Dergelijke zaden gaan na 2 weken na het begin van de bloei over in het stadium van melkachtige rijpheid.

Hoe bonen worden geoogst

Hoe bonen buiten te kweken

Het gewas wordt eerst geoogst vanaf de onderkant van de plant, waarbij de vruchten sneller rijpen. Het verzamelen van bonen voor de daaropvolgende reproductie wordt uitgevoerd na verduistering en opening van de kleppen. Voor opslag worden levensvatbare zaden genomen. Ze zijn gedrenkt in een zoute oplossing. Lege zaden zullen drijven, rijpe zaden zullen verdrinken. Deze laatste blijven 5-10 jaar levensvatbaar. Bewaar het materiaal uit de buurt van verwarmingsapparaten, op een droge plaats, beschermd tegen zonlicht.

Aandacht! Na het oogsten wordt het bovengrondse deel van de plant afgesneden en verbrand, zodat insecten geen eitjes bij organisch afval leggen. Ze graven de grond met de wortels op. Het wortelsysteem van peulvruchten is nodig om de grond met stikstof te bemesten.

Gevolgtrekking

Bonen worden geclassificeerd als droogtebestendige, pretentieloze gewassen. Alkalische en neutrale bodems zijn hiervoor het meest geschikt. Knobbeltjesbacteriën op het wortelsysteem verzadigen de grond met stikstof. Het gewas wordt 3-4 weken na de bloei geoogst voor opslag. De sperziebonen worden 2 weken na het verschijnen van de bloemen geoogst.

Voeg een reactie toe

Tuin

Bloemen