Wat te doen als er gele vlekken op de bladeren van tomaten verschijnen: we stellen de oorzaak vast en bestrijden deze effectief

Het vergelen van tomatenbladeren kan een natuurlijk fysiologisch proces van de plant zijn. Bijvoorbeeld de normale reactie van zaailingen op verplanten in een kas of in de volle grond. Een verandering in de kleur van de toppen duidt echter vaak op de aanwezigheid van problemen: fouten in de landbouwtechnologie, infectie met verschillende infecties, plaagaanvallen. Het is niet de moeite waard om de ernst van de situatie te onderschatten, aangezien we kunnen praten over het verlies van de hele oogst.

Vandaag zullen we je vertellen waarom ze op de bladeren van tomaten verschenen gele vlekken, en we zullen methoden van strijd en methoden van preventie onthullen.

Ziekten als oorzaak van het verschijnen van gele vlekken op tomatenbladeren

Zwakte voor tomaten wordt niet alleen door mensen ervaren, maar ook door allerlei pathogene micro-organismen die bacteriële, virale en schimmelziekten van planten veroorzaken.

Septoria of witte vlek

De veroorzaker is een schimmel uit de klasse van deuteromyceten Septoria lycopersici Speg.

Ziektesymptomen:

• in de beginfase verschijnen waterige vlekken van 2-3 mm groot op oude bladeren;
• dan worden de vlekken wit en groeien ze tot 5 mm in diameter;
• er wordt een donkere rand omheen gevormd en in het midden zijn er zwartgrijze zones met opeenhoping van schimmelsporen (pycnidia).

Septoriasis Het treft vooral bladeren, minder vaak kelkblaadjes, stengels en fruit. Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, versmelten de vlekken tot één, de scheuten sterven af ​​en vallen eraf. Als gevolg hiervan vertraagt ​​de ontwikkeling van de hele struik, omdat alle krachten en voedingsstoffen niet worden besteed aan de ontwikkeling van fruit, maar aan de vorming van nieuwe bladeren.

Referentie. De ziekte is typisch voor tomaten die in de volle grond worden geteeld.

Bijdragen aan infectie:

• warm weer;
• zware neerslag;
• overmatig water geven.

Schimmelsporen vermenigvuldigen zich actief in vochtige grond, worden verspreid door insecten, gedragen door wind, regen of druppels irrigatiewater en kunnen zich nestelen op arbeidsmiddelen en kleding.

Cladosporium, of bruine, olijfvlek

De veroorzaker is de Cladosporium fulvum Cooke-paddenstoel, die opvalt door zijn ongelooflijke vitaliteit: hij verdraagt ​​gemakkelijk vorst, droogte en kan 10 maanden zonder waardplant. Het reproduceert aseksueel en vormt conidia - licht, zoals stof, sporen dat verspreidt zich snel, niet alleen door uitrustingsstukken en water, maar ook door de lucht.

Referentie. In tegenstelling tot septoria treft deze schimmelziekte vaak planten die in kassen en kassen worden gekweekt.

Symptomen:

• geelachtige vlekken op het bovenste deel van de bladplaat, in schril contrast met de achtergrond van groene toppen;
• op de achterkant van het geïnfecteerde blad vormt zich een lichte bloei, die zich later tot bruine vlekken ontwikkelt;
• scheuten worden dichter en fluwelig;
• zonder tijdige maatregelen om de ziekte te bestrijden, worden de bladeren geel, droog en brokkelen ze af.

De eerste tekenen van de ziekte verschijnen meestal in het stadium van de bloei en de vorming van de tomatenovarium. Cladosporium verspreidt zich naar boven, verstoort de normale voeding van de plant en vertraagt ​​de rijping van fruit.

Factoren voor het ontstaan ​​van infectie zijn hoge luchtvochtigheid (90-95%) en temperatuurdalingen.

Mozaïek

De veroorzaker is het Tomato mosaic tobamovirus-virus. Zaden planten zijn meestal geïnfecteerd.... Het virus kan zich ook door de bodem verspreiden (bestand tegen hoge en lage temperaturen), van naburige gewassen - aardappelen, komkommers. Ziektedragers zijn vaak insecten - teken, bladluizen, kevers.

Symptomen:

• er vormen zich veelkleurige vlekken op de bladeren;
• vlekken kunnen verschillende vormen en maten hebben, hebben een heldere rand;
• laat zich uitrekken en krullen;
• vruchten worden getroffen door een "caleidoscoop" van lichtgroene en witte vlekken;
• het vruchtvlees van tomaten begint zwart te worden en te rotten.

De omstandigheden zijn gunstig voor de ziekte:

• warmte;
• hoge luchtvochtigheid;
• gebrek aan licht;
• overtollige stikstof in de bodem.

Er zijn verschillende soorten mozaïek: gewoon, tabak (vlekken worden bultjes), groen of wit, afhankelijk van de kleur van de vlekken.

Chlorotische krul of tabak-necrotisch mozaïek

De veroorzaker is het Tomato leaf curl-virus.

Symptomen:

• bladeren worden helderder aan de randen, in het midden blijft de kleur donkergroen;
• de bovenste scheuten buigen en krullen, worden als gekruld;
• de groei en ontwikkeling van de struik wordt sterk vertraagd;
• de groene massa wordt kleiner, de scheuten zijn gedeeltelijk kaal;
• bloemen vallen;
• eierstokken verharden en ontwikkelen zich niet.

Ziekte wordt bevorderd door een hoge luchtvochtigheid en het virus verspreidt zich door:

• verontreinigde grond;
• geïnfecteerde zaden;
• plaag - kaswittevlieg.

Alternaria, of droge vlekken

De veroorzaker is de schimmel Alternaria solani Sorauer.

Symptomen:

• droge gele vlekken van verschillende groottes verschijnen langs de rand van het vel;
• dan verspreiden ze zich en versmelten ze met elkaar;
• later vormt zich zwarte plaque op de plekken - ophopingen van schimmelsporen;
• zelfs na regen of water geven blijven de plekken droog.

Alternaria tast alle vegetatieve organen van de plant aan: laat eerst bladeren, dan stengels en vruchten. Op stengels zijn vlekken grijsbruin, langwerpig; op fruit - donkerbruin, rond, naar binnen depressief. Het vruchtvlees wordt donkerder en wordt ongeschikt voor voedsel.

Aandacht! Tomaten in glazen kassen worden vaker ziek met Alternaria dan onder plastic of in de volle grond.

Bevorder het ontkiemen van sporen:

• temperatuur boven + 25 ° C;
• plotselinge temperatuurveranderingen;
• de struik natmaken met onvoldoende bodemvocht (overvloedige dauw, afwisselend regenachtige dagen en droog weer);
• slechte ventilatie en hoge luchtvochtigheid in de kas.

Fusarium

De veroorzaker zijn schimmels van het geslacht Fusarium.

De ziekte beïnvloedt het vasculaire systeem van de plant, blokkeert de kanalen en interfereert met de circulatie van voedingsstoffen. Bovendien wordt de dood van scheuten geassocieerd met verbindingen die schimmels vrijgeven tijdens hun vitale activiteit.

Symptomen:

• bladeren worden bleekgroen of geel, krullen en vallen dan af;
• de aderen zijn verkleurd, de bladstelen zijn vervormd;
• de bovenkant van de struik vervaagt geleidelijk;
• bij hoge luchtvochtigheid is een witte bloei op de wortels duidelijk zichtbaar - het mycelium van de schimmel;
• op de snede zijn de vaten donkerbruin van kleur.

Het gevaar van de ziekte ligt in het feit dat het bijna onmogelijk is om een ​​diagnose te stellen vóór de bloei- of bevruchtingsperiode van tomaten.

Gooi naar fusarium:

• verdikking van landingen;
• nabijheid van grondwater;
• slechte verlichting en korte daglichturen;
• droogte, uitdroging van plantenwortels.

Agrotechnische fouten en externe factoren

Het verschijnen van gele vlekken kan duiden op een onjuiste verzorging van de plant. Meestal is dit te wijten aan overmatig of onvoldoende water geven, gebrek aan voedingsstoffen, schadelijke effecten van zonlicht, enz.

Onjuist water geven

Verzwak de immuniteit van tomatenstruiken en maak ze vatbaarder voor ziekten, frequent en ondiep water geven. Ze creëren overtollig vocht in de bovenste lagen van de grond, maar zijn onvoldoende voor normale plantenvoeding.

Fundamentele regels:

• je moet de tomaten zelden water geven, eens per 7-10 dagen, maar regelmatig en royaal;
• de optimale bewateringstijd is 's ochtends, zodat' s avonds de bovengrond in de tuin de tijd heeft om uit te drogen;
• na 6-12 uur is het raadzaam om de grond los te maken en te mulchen;
• er mag geen water op de bladeren en stengels van de tomaat komen.

Bij onvoldoende watertoevoer neemt de plant calcium slecht op uit de grond, er vormen zich donkerbruine droge vlekken op de toppen van de vruchten - tekenen van apicale rot.

Ondervoeding

Een verandering in bladkleur bij tomaten kan worden veroorzaakt door een onbalans van micro- en macro-elementen in de bodem:

• bij stikstofgebrek worden de bladeren wit of geel (chlorose) en krijgen de aderen een blauwachtig rode tint;
• overtollige stikstof leidt tot "vetmesting" van de struiken, bladnecrose - ze worden bedekt met gele of bruine vlekken en sterven dan af;
• bij gebrek aan fosfor worden tomatenbladeren kleiner en gekruld, de onderste delen krijgen een paarse tint;
• met een gebrek aan kalium verspreiden geelbruine vlekken zich langs de randen van het vel, na verloop van tijd wordt de hele plaat geel en draait naar binnen;
• bij een zwaveltekort worden de bovenste bladeren helderder, worden hun aderen rood, worden de stengels dun, houtachtig en kwetsbaar;
• aan het feit dat de plant mist boor, geeft de kromming van de bovenste bladeren aan - dan worden ze geel of worden ze lichtgroen, krullen ze van de uiteinden naar de basis, de aderen worden donkerder, krijgen een donkerbruine of zwarte kleur;
• ijzertekort manifesteert zich door vergeling van het centrale deel van jonge bladeren, later verspreidt de gele kleur zich en blijven alleen de randen groenachtig;
• Symptomen van mangaangebrek zijn vergelijkbaar met ijzertekort - gele vlekken vormen zich tussen de aderen, waarna de bladeren drogen en eraf vallen.

Ultraviolette verbranding

Te veel licht kan schadelijk zijn voor een grillige plant als een tomaat. In dit geval zijn gele vlekken op de bladeren brandwonden... Meestal vormen ze waar water komt na water geven of dauw vallen. De druppels werken als een vergrootglas en versterken het effect van de zonnestralen. Thermische weefselschade is beladen met verdere necrose.

Andere redenen

Andere factoren die leiden tot vergeling van de bladeren van tomatenstruiken:

• slechte verlichting leidt tot vergeling van de onderste bladeren, waar licht het ergste doordringt;
• problemen met het wortelsysteem - hun schade als gevolg van onnauwkeurige aanplant van zaailingen, het losmaken van de grond, het verwijderen van onkruid;
• hypothermie;
• aanwezigheid van ongedierte - draadworm, beer, bladluizen, spint.

Gele vlekken op kastomaten

In kassen worden vaker dan in de volle grond gunstige omstandigheden gecreëerd voor de ontwikkeling van verschillende ziekten:

• drassige grond;
• verhoogde luchttemperatuur;
• onregelmatige ventilatie.

Bovendien kunnen sporen van pathogene schimmels en andere micro-organismen zich op structurele elementen nestelen.

Redenen voor het verschijnen van vlekken op de bladeren van tomaten in het open veld

Bij open bedden zijn de meest voorkomende problemen:

• slechte kwaliteit, vervuilde grond;
• een teveel aan licht en zonnebrand op de toppen;
• lange regens en zware dauw;
• plotselinge temperatuurveranderingen.

Hoe de oorzaak te achterhalen

Allereerst is een visuele inspectie van de planten vereist.

Er moet aandacht worden besteed aan de volgende details:

• welke bladeren worden aangetast door vlekken - boven of onder;
• op welk oppervlak van de plaat bevindt zich een plaat - boven of onder;
• Verspreiden de vlekken zich naar andere vegetatieve organen - stengels, bloemen, eierstokken en fruit;
• toestand van de aderen;
• de aanwezigheid van beschadigde vaten op de snede.

Dan moet u de agrotechnische methoden en voorwaarden voor het telen van tomaten analyseren:

• water geven;
• voeding;
• verlichting, temperatuur, kasventilatie.

Door de symptomen van ziekten en de gevolgen van schending van landbouwtechnologie te vergelijken met de geïdentificeerde problemen, kan men de reden voor het vergelen van tomatenbladeren beoordelen.

Wat te doen

De eerste maatregelen wanneer een ziekte wordt gedetecteerd:

• isolatie en daaropvolgende vernietiging van de geïnfecteerde struik;
• behandeling van andere planten met speciale oplossingen.

Help in de strijd tegen ziekten:

• volksrecepten - as, zeepoplossing, melkserum, jodium;
• breed-spectrum fungiciden - "Fundazol", "Ordan", "Previkur", "Bravo", HOM, "Poliram", enz.);
• biologische agentia - "Fitoflavine", "Fitosporin", "Pseudobacterin-2", enz.

Het gebrek aan micro- en macro-elementen in de bodem wordt gecompenseerd door regelmatig te voeren met complexe minerale meststoffen.

Aandacht! Om vergiftiging te voorkomen, mogen tomaten uit de struiken die met chemicaliën zijn behandeld, niet eerder dan na 3 weken worden gegeten. In tegenstelling tot fungiciden dringen stoffen van biologische oorsprong niet door de vrucht, maar werken ze uitsluitend aan het oppervlak, daarom worden ze als veilig voor mensen beschouwd.

Preventieve maatregelen

Preventieve maatregelen zullen ziekten en schadelijke effecten van het milieu helpen voorkomen:

• grondige voorbereiding van de site in de herfst - de grond opgraven, meststoffen aanbrengen;
• regelmatige ontsmetting van kasframes en kassen, gereedschappen, werkkleding;
• naleving van de regel voor vruchtwisseling - een pauze van 3-4 jaar voordat tomaten in hetzelfde gebied worden geplant;
• het gebruik van rassen en hybriden die resistent zijn tegen ziekten;
• desinfectie van zaden en plantgrond - calcineren, invriezen, behandeling met desinfecterende oplossingen;
• tijdige vernietiging van onkruid en overblijfselen van geïnfecteerde planten;
• regelmatig luchten van kassen en kassen;
• schaduw zaailingen op warme, zonnige dagen;
• controle over de luchtvochtigheid, optimale bewatering;
• losmaken en mulchen grond onder struiken;
• tijdige toepassing van minerale meststoffen en organische bemesting.

Gevolgtrekking

Gele vlekken op de toppen van tomaten zijn van groot belang voor de tuinman. In het geval van natuurlijke veroudering en bladsterfte zijn dit ijdele angsten. Als de planten zijn geïnfecteerd of de landbouwtechnologie wordt geschonden, moet er tijdig en doortastend worden opgetreden om de oogst te behouden.